حکومت آمریکا که از انقلاب‌های مردم مسلمان منطقه شوکه شده است طی چند ماه گذشته تمام تلاش خود را بر درک این حرکت‌های مردمی ‌و چگونگی مقابله با آن به نحوی که منافع آن کشور بیشتر به خطر نیفتد معطوف کرده است. 




اکنون چندی است که حاکمان آمریکا و لابی صهیونیستی دوباره طبل ایران هراسی را به صدا درآورده و با کشته شدن اسامه بن لادن تاکید می‌کنند که خطر اصلی در منطقه ایران است و باید با آن مقابله شود. در این میان نقش اصلی را کنگره آمریکا که از ابتدای سال جاری میلادی توسط جمهوری خواهان رهبری می‌شود، در دست دارد. اگرچه از تلاش‌های مستمر دولت اوباما در این زمینه نباید غافل شد. گزارش هفته گذشته کنگره در خصوص به اصطلاح همکاری القاعده و سپاه قدس، زمینه را برای اقدامات بیشتر کنگره علیه ایران فراهم کرده است. روشن است که با مرگ بن لادن و نام بردن از سپاه قدس در تحریم آمریکا علیه سوریه این گزارش معنا و مفهوم خاصی پیدا می‌کند.
در ادامه به آخرین فعالیت ضد ایرانی در کنگره پرداخته می‌شود:
• گروهی از سناتورهای آمریکا که از هر دو حزب هستند، بانی قطعنامه “قانون ارتقاء حقوق بشر و دموکراسی در ایران” هستند که بر اساس آن علاوه بر تحریم شرکت‌های خارجی، یک نماینده ویژه در خصوص حقوق بشر و دموکراسی در ایران به وجود خواهد آمد. مارک کرک سناتور جمهوری خواه ایالت ایلی نوی که از بانیان اصلی این قطعنامه است اخیرا گفت: رییس جمهور مجوز افزایش نیروهای آمریکا در افغانستان و کشتن بن لادن را صادر کرد اما درباره ایران ضعیف تر عمل شده است. همه چیز تحت الشعاع عملیات بن لادن قرار گرفته و امید من این است که ما توجه را به خطر شماره ? در خاورمیانه یعنی ایران برگردانیم.
به گفته یکی از رهبران جمهوری خواه در سنا در نظر است تا آخر این ماه میلادی یک قانون جامع درباره ایران که موضوعات مختلف از جمله در زمینه‌های اشاعه حقوق بشر و انرژی به تصویب برسد. محور اصلی این قانون افزایش فشار بر شرکت‌هایی است که در زمینه انرژی با ایران همکاری می‌کنند. حتی کریستین گیلی براند سناتور دموکرات از نیویورک طرحی را در نظر دارد که بر اساس آن شرکت‌هایی که تجارت خود با ایران را فاش نمی‌کنند تحت تنبیه‌های جنایی قرار می‌گیرند. اگرچه بانیان اصلی قانون جامع هنوز به صورت رسمی‌معرفی نشده اند ولی سناتور جمهوری خواه جان کیل از آریزونا، سناتور مستقل جو لیبرمن از کانتیکت و مارک کرک در ?? ماه مارس نامه ای در این خصوص به وزرای خارجه و خزانه داری آمریکا نوشتند.
در مجلس نمایندگان نیز در زمینه قوانین تحریمی‌جدید کار می‌شود اگرچه گفته می‌شود که مجلس توجه ویژه ای به اجرایی نمودن بهتر تحریم‌های جاری خواهد نمود. گفته می‌شود که مقابله با شرکت‌های چینی که تحریم‌های آمریکا را دور می‌زنند از اولویت‌های مجلس نمایندگان و سنا است.
در این میان دولت امریکا نیز بیکار ننشسته و علاوه براتخاذ مواضع ضد ایرانی توسط دولتمردان آمریکا، اقدامات ذیل را در دست اقدام دارد:
• وزارت خزانه داری آمریکا نیز در حال نهایی کردن لیست سیاه چندین بانک خارجی است که به تحریم‌های بانکی آمریکا توجه نمی‌کنند. دیودی کوهن نامزد پست معاونت وزارت خزانه داری در زمینه تروریزم و جنایت‌های مالی در جلسه سنا گفت “آمریکا به شدت قانون کنگره در این زمینه را به اجرا می‌گذارد. انتخاب اول ما وادار کردن بانک‌ها به توقف کار با ایران و انتخاب دوم اعمال تحریم علیه آنان است”. توجه عمده آمریکا بر بانک‌های ترکیه است که به همکاری خود با بانک‌های ایران ادامه می دهند. هفته گذشته کوهن به استانبول سفر کرد و تلاش نمود بانک‌های ترکیه را ادامه کار با بانک‌های ایرانی منصرف سازد.
•روز گذشته دانیل بنجامین معاون وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که طی شش ماه آینده دولت آمریکا درباره خارج کردن منافقین از لیست سازمان‌های تروریستی تصمیم گیری خواهد کرد. با توجه به اقدام کشورهای اروپایی در این زمینه بعید نیست که مقدمات خارج کردن نام منافقین از لیست تروریسم آمریکا فراهم شده است.
مطالب فوق الذکر نمونه‌هایی از خصومت آشکار آمریکا علیه جمهوری اسلامی‌ایران است. به نظر می‌رسد که طی چند ماه آینده و در آستانه انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری آمریکا که نامزدها از هر دو حزب گوی سبقت را در زمینه ایران هراسی و اقدامات ضد ایرانی از یکدیگر می‌ربایند این فرایند تشدید شود.
اکنون سوال اینجاست که تا چه حد باید این اقدامات توسط دولتمردان ما جدی گرفته شود. اینکه آمریکا و صهیونیست‌ها می‌دانند که در شرایط فعلی نباید به حرکت نظامی‌علیه ایران فکر کنند بر کسی پوشیده نیست. آمریکا و یاران منطقه ای اش به خوبی آگاهند که درگیری نظامی‌با ایران بازی با آتش است و لذا تمرکز اصلی اشان بر اقدامات تنبیهی است و گهگاه صحبتی هم از روی میز بودن “همه انتخاب‌ها” در قبال ایران می‌کنند وخودشان هم می‌دانند که این حرف بیشتر یک لاف سیاسی است. نکته اینجاست که باید برای همه ترفند‌های دشمن برنامه داشت. باید برای تحریم‌های اقتصادی که روز به روز شدید تر می‌شود و حداقل ضایعه آن گران تر شدن واردات کشور است برنامه ریزی داشته باشیم. صرف اعلام اینکه علیرغم تحریم‌ها اقتصاد ما به جلو می‌رود دردی را دوا نمی‌کند. باید مذاکرات هسته ای را هر چه زودتر آغاز کنیم و در عین تاکید بر مواضع اصولی امان مذاکرات را تا رسیدن به نتیجه مرضی الطرفین ادامه دهیم. در غیر این صورت همه از نتیجه کار متضرر خواهند شد.